Labree ontdekte dat in geheel Europa overgewicht en obesitas vaker voorkomen bij kinderen van migranten dan bij kinderen van autochtonen. Deze tendens ziet hij ook terug binnen Nederland. Bij Turkse gezinnen in zijn eigen onderzoeksgroep is de situatie het meest zorgelijk: ruim 40 % van deze kinderen is te dik. Bij de andere migrantengroepen varieert dit percentage van 22 % (westerse migranten) tot 31 % (Marokkaanse migranten). Dit vormt een contrast met de autochtone Nederlanders, waarbij ongeveer 13 % van de kinderen overgewicht heeft.
Meer aandacht voor slaap
Hoe vaak je beweegt, wat je eet, hoe lang je slaapt: gedrag heeft invloed op gewicht. In het proefschrift van Labree wordt duidelijk dat migrantenkinderen en autochtone kinderen verschillen in hun beweging, voeding en slaapduur. Zo bewegen kinderen van migranten minder en slapen ze korter dan kinderen van autochtonen. Het is opvallend dat er binnen de allochtone gezinnen juist gezonder wordt gegeten. Daarbij volgen kinderen het voorbeeld van ouders thuis.
Labree adviseert meer aandacht te geven aan slaap bij de aanpak van overgewicht en obesitas. Slapen krijgt weinig aandacht tijdens interventies, terwijl het wel degelijk van invloed is op gewicht en over het algemeen eenvoudig door ouders bij te sturen is.
Gewichtsverschillen nauwelijks verklaard
Hoewel het beweeg-, eet- en slaapgedrag verschilt per afkomst, verklaart dit nauwelijks de verschillen in overgewicht en obesitas tussen deze kinderen. Evenmin draagt de sociaal-economische status van ouders bij aan deze verklaring. Labree pleit dan ook voor vervolgonderzoek op dit terrein.
Wim Labree verdedigt zijn proefschrift vrijdag 6 november aan de Erasmus Universiteit Rotterdam met de titel ‘Differences in overweight and obesity between primary school children from migrant and native origin’. Labree deed jarenlang onderzoek onder een groep van bijna tweeduizend basisschoolleerlingen en hun ouders.
Bron: Erasmus Universiteit
